Sulgener
       Wortschätzle
  Je nŏch dem diese Seite alle Seiten
353 ăllei - ălloĕ allein Gŏŏsch ălloĕ hoĕm? - Nei nei, i găng it ăllei heim.
354 är - ĕr er Ĕr hŏt gmunt, si wär drăă, no hŏt se ‘m gsait, daß är drăă isch.
355 dăheim - dăhoĕm zuhause Bisch ăllei dăheim? - Noĕ, i bin it ălloĕ dăhoĕm.
356 di - de dich I măăg de. - No măăn e di au.
357 diĕr - dĕr dir Dees g‘heert dĕr it. - Diĕr abĕr au it.
358 doĕ - duĕ tun, getan I hăn ĕm nints duĕ un doch hŏt‘s ĕm ebbis doĕ.
359 du - du Kăăsch mĕr it fimf Mark leiĕ? - Du bisch guĕt, i hăn au nints.
360 einĕr - oĕnĕr einer S isch oĕnĕr wiĕ dĕ ăndĕr. - Noĕ, einĕr isch ebbis bsundĕrs.
361 haiß - hŏaß heiß Jetz wird‘s mĕr lăngsăm z‘haiß. - In Schrămbärg dunnĕ isch ĕs no hŏaßĕr.
362 haißĕ - hŏăßĕ heißen Mir haißĕt Maiĕr. - ‘S kă au it jedĕr Millĕr hŏăßĕ.
363 heim - hoĕm nach Hause Goosch ălloĕ hoĕm? - Nei nei, i gang it ăllei heim.
364 i - e ich I măăg dees it. - Dees hăn e au no niĕ meggĕ.
365 iĕr - ĕr ihr Dees kennĕt ĕr doch it machĕ! - Iĕr abĕr au it.
366 ihm - ĕm - ‘m ihm Gheert dees ihm? - Noĕ, dees gheert ĕm it.
367 ihrĕ - ĕrĕ - ‘rĕ ihr Gheert dees ihrĕ? - Jŏ, dees gheert ĕrĕ.
368 Kaib - Kŏăb Kerl Ăn gnitzĕ Schwŏb isch ăn Kŏăb, di schlauĕ Schweizĕr sin Kaibĕ.
369 măăg - măăn mag I măăg de. - No măăn e di au.
370 mi - me mich Läck me ăm Arsch! - Du mi au!
371 miĕr - mĕr wir Mĕr dädĕt dees glei mitnemmĕ. - Miĕr warĕt abĕr zerscht dŏ!
372 miĕr - mĕr mir Dees dät mĕr gfallĕ! - Miĕr abĕr au!
373 na - nab hinunter I găng in Schrămbärg nab in d‘Obĕrschuĕl. - Dŏ na will i it.
374 ra - rab herunter Deă mĕr d‘Epfl rab. - I hăn se schŏ ra duĕ.
375 saichĕ - sŏăchĕ pinkeln Beddsaichĕr sin au scheene Bloĕmĕ. - Was hen diĕ bloß mit sŏăchĕ z‘doĕ?
376 Schdei - Schdoĕ Stein Isch dees ăn Grenzschdei oder ăn gănz gweenlichĕ Schdoĕ?
377 schlaib - schlŏăb ungesalzen Wäge deim hohĕ Bluĕddruck därf‘s ruhig ă weng schlaib si. - Abĕr doch it so schlŏăb!
378 si - se sie Er hŏt gmunt, si wär drăă, no hŏt se ‘m gsait, dass är drăă isch.
379 si - sei sein Het dees si miĕßĕ? - Noĕ, sei het‘s it miĕßĕ.
380 von - vun von Von miĕr ăus kennĕ mĕr jetz vun dem Kuĕchĕ ässĕ.
381 waiß - wŏăß weiß Dĕ eine waiß ĕs, dĕ ăndĕr wŏăß ĕs halt it.